Λευκάδα

Η Λευκάδα είναι το τέταρτο σε μέγεθος νησί του Ιονίου πελάγους, και βρίσκεται ανάμεσα στην Κέρκυρα και την Κεφαλλονιά. Έχει έκταση 303 τετ. χλμ. και πληθυσμό 23.000 κατοίκους.

Το όνομα της νήσου Λευκάδας προήλθε από το όνομα «Λευκάς πέτρα» ή «Λευκάς άκρα», αρχαιότερη ονομασία του σημερινού Λευκάτα, νοτιότερου ακρωτηρίου του νησιού. Από τα λευκά και άγρια βράχια του ακρωτηρίου, όπου ο μύθος θέλει την ποιήτρια Σαπφώ να δίνει τέλος στη ζωή της από έρωτα, πήρε το όνομα πρώτα η πόλη, που ίδρυσαν οι Κορίνθιοι στη Λευκάδα, και κατόπιν όλο το νησί της Λευκάδας. Κατά το γεωγράφο Στράβωνα μετωνόμασαν Λευκάδα την αρχαία πόλη Νήρικο, πρωτεύουσα του νησιού.

Παρά τα ψήγματα δημοκρατικών ελευθεριών, η Αγγλική διοίκηση χαρακτηρίστηκε από σκληρότητα και επέβαλε βαριά φορολογία στους φτωχούς Λευκαδίτες, μέτρο που είχε ως αποτέλεσμα την εξέγερση των χωρικών της Λευκάδας. Την εποχή εκείνη ωστόσο κατασκευάστηκαν πολλά δημόσια έργα, όπως δρόμοι, γέφυρες και υδραγωγεία.

Η ένωση της Λευκάδας όπως και των Επτανήσων στο σύνολό τους με την Ελλάδα έγινε το 1864 όταν, μετά την έξωση του Όθωνα, ανέβηκε στο θρόνο ο Γεώργιος ο Α'.

Για λίγα χρόνια το νησί ευημερούσε και η αστική τάξη ανέπτυξε ιδιαίτερα το εμπόριο. Όμως με την είσοδο του 20ου αιώνα, το έτος 1900, περονόσπορος κατέστρεψε όλους τους αμπελώνες του νησιού, οδηγώντας στη φτώχεια και την απελπισία τους κατοίκους. Τότε άρχισε το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα προς την Αμερική και τον Καναδά, που δεν κόπασε παρά μετά το τέλος των μεγάλων πολέμων του αιώνα, οπότε η ζωή άρχισε να βελτιώνεται σταθερά και για τη Λευκάδα, από τις αρχές της δεκαετίας του 1960.